Beste dames- en herenkleding en schoenen - Broeken en jas - 7
Beste dames- en herenkleding en schoenen - Broeken en jas - 7
General articles - 08HO
HOME SITE
Aanvullende snelle informatie over de inhoud van de huidige pagina
De moderne natuurkunde begon in het begin van de 20e eeuw met de kwantumtheorie en de relativiteitstheorie. Elk van deze theorieën is in sommige gevallen tot stand gekomen door onnauwkeurigheden in de klassieke mechanica. De klassieke mechanica voorspelde een variërende lichtsnelheid, die niet kon worden opgelost door de constante snelheid die werd voorspeld door de elektromagnetische vergelijkingen van Maxwell; Deze discrepantie werd gecorrigeerd door Einsteins speciale relativiteitstheorie, die de klassieke mechanica van snel bewegende objecten verving en een constante lichtsnelheid mogelijk maakte. Straling van het zwarte lichaam vormde een ander probleem voor de klassieke fysica, dat werd gecorrigeerd toen Planck suggereerde dat de excitatie van materiaaloscillatoren alleen mogelijk was in discrete stappen die evenredig zijn met hun frequentie; Dit, gecombineerd met het foto-elektrische effect en een complete theorie die de discrete energieniveaus van elektronenbanen voorspelt, leidde tot een theorie van de kwantummechanica die op zeer kleine schaal de klassieke fysica overnam. Quantum Mechanics wordt geleid door Werner Heisenberg, Erwin Schrödinger en Paul Dirac. Uit dit vroege werk, en werk in aanverwante gebieden, werd het standaardmodel van deeltjesfysica afgeleid. Nadat in 2012 op CERN een deeltje werd ontdekt met eigenschappen die compatibel zijn met het Higgs-deeltje, lijken alle basisdeeltjes die door het standaardmodel zijn voorspeld, maar andere niet aanwezig te zijn. Fysica buiten het standaardmodel, met theorieën zoals supersymmetrie, is echter een actief onderzoeksgebied. Wiskundige gebieden in het algemeen zijn belangrijk op dit gebied, zoals de studie van kansen en groepen.
In veel opzichten komt de natuurkunde voort uit de oude Griekse filosofie. Vanaf Thales 'eerste poging om materie te karakteriseren, tot Democritus, Ptolemaeïsche astronomie van het geocentrisme en Aristoteles' Physics (een vroeg boek over natuurkunde, dat probeerde beweging te analyseren en definiëren vanuit een filosofisch standpunt), presenteerden veel Griekse filosofen hun eigen theorieën over de natuur. Natuurkunde stond tot in de late achttiende eeuw bekend als natuurfilosofie.
Terwijl de natuurkunde werkt om de natuurwetten in het algemeen te verklaren, legt elke theorie een beperkt gebied uit. We vinden bijvoorbeeld dat de wetten van de klassieke mechanica nauwkeurig systemen beschrijven waarvan de grootte groter is dan het atoom en waarvan de snelheden veel lager zijn dan de lichtsnelheid. Wat betreft buiten die limieten, vinden we dat het bekijken niet overeenkomt met de accounts.
Albert Einstein droeg bij aan zijn speciale relativiteitstheorie in 1905, die aantoonde dat er geen absolute plaats of tijd is, en verbond de twee in wat ruimte-tijd wordt genoemd voor systemen waarvan de snelheden dicht bij de snelheid van het licht liggen, daarna kwam het werk van Max Planck, Erwin Schrödinger en Werner Heisenberg en introduceerde de kwantummechanica, die de mogelijkheden van interacties beschrijft. Subatomaire deeltjes en waren in staat om een nauwkeurige beschrijving te geven van de aard van het atoom en de aard van de elementaire deeltjes.
General articles - 08HO
HOME SITE
Aanvullende snelle informatie over de inhoud van de huidige pagina
De moderne natuurkunde begon in het begin van de 20e eeuw met de kwantumtheorie en de relativiteitstheorie. Elk van deze theorieën is in sommige gevallen tot stand gekomen door onnauwkeurigheden in de klassieke mechanica. De klassieke mechanica voorspelde een variërende lichtsnelheid, die niet kon worden opgelost door de constante snelheid die werd voorspeld door de elektromagnetische vergelijkingen van Maxwell; Deze discrepantie werd gecorrigeerd door Einsteins speciale relativiteitstheorie, die de klassieke mechanica van snel bewegende objecten verving en een constante lichtsnelheid mogelijk maakte. Straling van het zwarte lichaam vormde een ander probleem voor de klassieke fysica, dat werd gecorrigeerd toen Planck suggereerde dat de excitatie van materiaaloscillatoren alleen mogelijk was in discrete stappen die evenredig zijn met hun frequentie; Dit, gecombineerd met het foto-elektrische effect en een complete theorie die de discrete energieniveaus van elektronenbanen voorspelt, leidde tot een theorie van de kwantummechanica die op zeer kleine schaal de klassieke fysica overnam. Quantum Mechanics wordt geleid door Werner Heisenberg, Erwin Schrödinger en Paul Dirac. Uit dit vroege werk, en werk in aanverwante gebieden, werd het standaardmodel van deeltjesfysica afgeleid. Nadat in 2012 op CERN een deeltje werd ontdekt met eigenschappen die compatibel zijn met het Higgs-deeltje, lijken alle basisdeeltjes die door het standaardmodel zijn voorspeld, maar andere niet aanwezig te zijn. Fysica buiten het standaardmodel, met theorieën zoals supersymmetrie, is echter een actief onderzoeksgebied. Wiskundige gebieden in het algemeen zijn belangrijk op dit gebied, zoals de studie van kansen en groepen.
In veel opzichten komt de natuurkunde voort uit de oude Griekse filosofie. Vanaf Thales 'eerste poging om materie te karakteriseren, tot Democritus, Ptolemaeïsche astronomie van het geocentrisme en Aristoteles' Physics (een vroeg boek over natuurkunde, dat probeerde beweging te analyseren en definiëren vanuit een filosofisch standpunt), presenteerden veel Griekse filosofen hun eigen theorieën over de natuur. Natuurkunde stond tot in de late achttiende eeuw bekend als natuurfilosofie.
Terwijl de natuurkunde werkt om de natuurwetten in het algemeen te verklaren, legt elke theorie een beperkt gebied uit. We vinden bijvoorbeeld dat de wetten van de klassieke mechanica nauwkeurig systemen beschrijven waarvan de grootte groter is dan het atoom en waarvan de snelheden veel lager zijn dan de lichtsnelheid. Wat betreft buiten die limieten, vinden we dat het bekijken niet overeenkomt met de accounts.
Albert Einstein droeg bij aan zijn speciale relativiteitstheorie in 1905, die aantoonde dat er geen absolute plaats of tijd is, en verbond de twee in wat ruimte-tijd wordt genoemd voor systemen waarvan de snelheden dicht bij de snelheid van het licht liggen, daarna kwam het werk van Max Planck, Erwin Schrödinger en Werner Heisenberg en introduceerde de kwantummechanica, die de mogelijkheden van interacties beschrijft. Subatomaire deeltjes en waren in staat om een nauwkeurige beschrijving te geven van de aard van het atoom en de aard van de elementaire deeltjes.
No comments:
Post a Comment