Faydalı kitaplar ve programlar - tüm alanlarda özel uygulamalar - 3
Faydalı kitaplar ve programlar - tüm alanlarda özel uygulamalar - 3
HOME SITE
Mevcut sayfanın içeriğiyle ilgili ek hızlı bilgiler
20. yüzyılın başlarında modern fizik, kuantum teorisi ve görelilik teorisine başladı. Bu teorilerin her biri, bazı durumlarda klasik mekanikteki belirsizlik nedeniyle ortaya çıktı. Klasik mekanik, Maxwell'in elektromanyetik denklemleri tarafından tahmin edilen sabit hız ile çözülemeyen değişken bir ışık hızı öngördü; Bu tutarsızlık, Einstein'ın hızlı hareket eden nesnelerin klasik mekaniğinin yerini alan ve sabit bir ışık hızına izin veren özel görelilik teorisi tarafından düzeltildi. Kara cisim radyasyonu, klasik fiziğe başka bir problem sundu; Planck, materyal osilatörlerinin uyarılmasının yalnızca frekanslarıyla orantılı ayrı adımlarla mümkün olduğunu öne sürdüğünde düzeltildi; Bu, fotoelektrik etki ve elektron yörüngelerinin ayrık enerji seviyelerini tahmin eden eksiksiz bir teori ile birleştiğinde, çok küçük ölçeklerde klasik fizikten devralan bir kuantum mekaniği teorisine yol açtı. Kuantum Mekaniği, Werner Heisenberg, Erwin Schrödinger ve Paul Dirac tarafından yönetilecek. Bu erken çalışmadan ve ilgili alanlardaki çalışmalardan, parçacık fiziğinin Standart Modeli türetildi. Higgs bozonu ile uyumlu özelliklere sahip bir parçacık 2012'de CERN'de keşfedildikten sonra, Standart Model tarafından tahmin edilen ancak diğerleri değil, tüm temel parçacıklar mevcut görünüyor. Bununla birlikte, Standart Model dışındaki fizik, süpersimetri gibi teorilerle birlikte aktif bir araştırma alanıdır. Olasılıkların ve grupların incelenmesi gibi genel olarak matematik alanları bu alanda önemlidir.
Fizik, birçok yönden eski Yunan felsefesinden kaynaklanmaktadır. Thales'in maddeyi karakterize etmeye yönelik ilk girişiminden, Demokritos'a, Ptolemaik jeosantrizmin astronomisine ve Aristoteles'in Fiziği'ne (hareketi felsefi bir bakış açısıyla analiz etmeye ve tanımlamaya çalışan erken bir fizik kitabı) birçok Yunan filozofu kendi doğa teorilerini sundu. Fizik, on sekizinci yüzyılın sonlarına kadar doğal felsefe olarak biliniyordu.
Fizik genel olarak doğa yasalarını açıklamaya çalışırken, her teori sınırlı bir alanı açıklar. Örneğin, klasik mekanik yasalarının, boyutları atomdan büyük ve hızları ışık hızından çok daha düşük olan sistemleri doğru bir şekilde tanımladığını bulduk. Bu sınırların dışında, görüntülemenin hesaplarla eşleşmediğini görüyoruz.
Albert Einstein, 1905'te mutlak bir yer veya zaman olmadığını gösteren özel görelilik formülasyonuna katkıda bulundu ve bu ikisini hızları ışık hızına yakın sistemler için uzay-zaman denen şeyle birleştirdi, ardından Max Planck, Erwin Schrödinger ve Werner Heisenberg'in çalışmaları geldi ve etkileşim olanaklarını tanımlayan kuantum mekaniğini tanıttı. Atom altı parçacıklar ve atomun doğası ve temel parçacıkların doğası hakkında doğru bir açıklama verebildiler.
Mevcut sayfanın içeriğiyle ilgili ek hızlı bilgiler
20. yüzyılın başlarında modern fizik, kuantum teorisi ve görelilik teorisine başladı. Bu teorilerin her biri, bazı durumlarda klasik mekanikteki belirsizlik nedeniyle ortaya çıktı. Klasik mekanik, Maxwell'in elektromanyetik denklemleri tarafından tahmin edilen sabit hız ile çözülemeyen değişken bir ışık hızı öngördü; Bu tutarsızlık, Einstein'ın hızlı hareket eden nesnelerin klasik mekaniğinin yerini alan ve sabit bir ışık hızına izin veren özel görelilik teorisi tarafından düzeltildi. Kara cisim radyasyonu, klasik fiziğe başka bir problem sundu; Planck, materyal osilatörlerinin uyarılmasının yalnızca frekanslarıyla orantılı ayrı adımlarla mümkün olduğunu öne sürdüğünde düzeltildi; Bu, fotoelektrik etki ve elektron yörüngelerinin ayrık enerji seviyelerini tahmin eden eksiksiz bir teori ile birleştiğinde, çok küçük ölçeklerde klasik fizikten devralan bir kuantum mekaniği teorisine yol açtı. Kuantum Mekaniği, Werner Heisenberg, Erwin Schrödinger ve Paul Dirac tarafından yönetilecek. Bu erken çalışmadan ve ilgili alanlardaki çalışmalardan, parçacık fiziğinin Standart Modeli türetildi. Higgs bozonu ile uyumlu özelliklere sahip bir parçacık 2012'de CERN'de keşfedildikten sonra, Standart Model tarafından tahmin edilen ancak diğerleri değil, tüm temel parçacıklar mevcut görünüyor. Bununla birlikte, Standart Model dışındaki fizik, süpersimetri gibi teorilerle birlikte aktif bir araştırma alanıdır. Olasılıkların ve grupların incelenmesi gibi genel olarak matematik alanları bu alanda önemlidir.
Fizik, birçok yönden eski Yunan felsefesinden kaynaklanmaktadır. Thales'in maddeyi karakterize etmeye yönelik ilk girişiminden, Demokritos'a, Ptolemaik jeosantrizmin astronomisine ve Aristoteles'in Fiziği'ne (hareketi felsefi bir bakış açısıyla analiz etmeye ve tanımlamaya çalışan erken bir fizik kitabı) birçok Yunan filozofu kendi doğa teorilerini sundu. Fizik, on sekizinci yüzyılın sonlarına kadar doğal felsefe olarak biliniyordu.
Fizik genel olarak doğa yasalarını açıklamaya çalışırken, her teori sınırlı bir alanı açıklar. Örneğin, klasik mekanik yasalarının, boyutları atomdan büyük ve hızları ışık hızından çok daha düşük olan sistemleri doğru bir şekilde tanımladığını bulduk. Bu sınırların dışında, görüntülemenin hesaplarla eşleşmediğini görüyoruz.
Albert Einstein, 1905'te mutlak bir yer veya zaman olmadığını gösteren özel görelilik formülasyonuna katkıda bulundu ve bu ikisini hızları ışık hızına yakın sistemler için uzay-zaman denen şeyle birleştirdi, ardından Max Planck, Erwin Schrödinger ve Werner Heisenberg'in çalışmaları geldi ve etkileşim olanaklarını tanımlayan kuantum mekaniğini tanıttı. Atom altı parçacıklar ve atomun doğası ve temel parçacıkların doğası hakkında doğru bir açıklama verebildiler.
No comments:
Post a Comment