Tuesday 15 September 2020

Rabaty i oferty PO-1

Rabaty i oferty
General articles - 09PO
HOME SITE
Dodatkowe szybkie informacje o zawartości bieżącej strony
Prawa ruchu Newtona są jednymi z najważniejszych praw i podstaw mechaniki klasycznej, są to trzy prawa, które dotyczą sił działających na obiekt i jego ruchu. Izaak Newton ujął to, opisując ruch ciał i wiele zjawisk fizycznych. Pierwsza zasada Newtona mówi, że jeśli wypadkowa siła (suma wektorów sił działających na obiekt) wynosi zero, to prędkość obiektu jest stała. Prędkość to wielkość wektorowa, która jest wyrażana jako prędkość obiektu i jego kierunek, który jest kierunkiem ruchu obiektu. Kiedy mówimy, że prędkość obiektu jest stała, mamy na myśli, że zarówno wielkość, jak i kierunek są stałe.
Jeśli chodzi o drugie prawo Newtona, stwierdza ono, że jeśli siła oddziałuje na obiekt, nabiera on przyspieszenia proporcjonalnego do jego siły i odwrotnie do masy. Drugie prawo można wyrazić za pomocą przyspieszenia obiektu. Drugie prawo stosuje się do układów o stałej masie, więc m jest wielkością stałą, a zatem nie wchodzi w zakres procesu różniczkowego według teorii stałych współczynników różniczkowania:
Gdzie F jest wypadkową siłą, m jest masą obiektu, a a jest przyspieszeniem ciała. Siła działająca na ciało powoduje przyspieszenie ruchu ciała, można ją też wyrazić tak, jakby obiekt był w stanie przyspieszenia, wtedy działa na niego siła.
Wreszcie, trzecie prawo Newtona stwierdza, że ​​każda siła działania ma siłę reakcji równą wielkości i przeciwną w kierunku. Trzecie prawo mówi, że wszystkie siły między dwoma ciałami są równe pod względem wielkości i przeciwne w kierunku: jeśli ciało A działa z siłą FA innego ciała B, działa ono z siłą FB na ciało A i dwie siły są równe pod względem wielkości i przeciwne w kierunku FA = FB
Elektromagnetyzm bada efekty zachodzące między naładowanymi cząstkami oraz między polami elektrycznymi i magnetycznymi. Elektromagnetyzm można podzielić na; Elektryczność statyczna lub „elektrostatyczna”, która bada ładunki i statyczne pola elektryczne, oraz „elektrodynamika”, która opisuje interakcję między poruszającymi się ładunkami a promieniowaniem elektromagnetycznym. Chociaż wiedza o elektryczności i magnetyzmie rozwijała się osobno od czasów starożytnych, klasyczna teoria elektromagnetyzmu sięgnęła w XVIII i XIX wieku do określenia związku między tymi dwoma zjawiskami poprzez prawo Lorentza i równania Maxwella. Wyprowadzając cztery równania różniczkowe, Maxwell był w stanie opisać fale elektromagnetyczne i zrozumieć falową naturę światła.
Elektryczność statyczna zajmuje się badaniem zjawisk związanych z ciałami naładowanymi w stanie spoczynku oraz siłami, które kierują je przeciwko sobie, zgodnie z opisem prawa Coulomba. Zachowanie tych obiektów można analizować pod kątem przyciągania lub odpychania, znając polaryzację i otaczające pole elektryczne. Elektryczność statyczna ma wiele zastosowań, od analizowania zjawisk elektromagnetycznych, takich jak burze, po kondensatory wykorzystujące elektrotechnikę.

    No comments:

    Post a Comment