Make-up, huid- en haarverzorging - sieraden en horloges - 8
Make-up, huid- en haarverzorging - sieraden en horloges - 8
General articles - 08HO
HOME SITE
Aanvullende snelle informatie over de inhoud van de huidige pagina
John Philoponus 'kritiek op de principes van de Aristotelische fysica diende als inspiratie voor Galileo Galilei, Galileo werd in zijn werk veelvuldig aangehaald toen hij beweerde dat de Aristotelische fysica gebrekkig was. In de dertiende eeuw na Christus ontwikkelde Jean Bredan, een leraar aan de Faculteit der Letteren van de Universiteit van Parijs, het concept van impuls. Het was een stap in de richting van moderne ideeën van immobiliteit en momentum.
Geleerden uit de islamitische tijd hebben de aristotelische fysica geërfd van de Grieken en tijdens de islamitische Gouden Eeuw hebben ze deze verder ontwikkeld, vooral met de nadruk op observatie en vooropgezet denken, en de ontwikkeling van vroege vormen van de wetenschappelijke methode.
De meest opvallende innovaties waren op het gebied van optica en visie, die voortkwamen uit het werk van vele geleerden zoals Ibn Sahl, Al-Kindi, Ibn Al-Haytham, Al-Pharisi en Avicenna. Het meest opmerkelijke werk was het Book of Optics, geschreven door Ibn al-Haytham, waarin hij categorisch het oude Griekse idee van visie weerlegde, maar ook met een nieuwe theorie kwam. In het boek onderzoekt hij het fenomeen camera obscura (een duizend jaar oude versie van de gaatjescamera) en gaat hij dieper in op het functioneren van het oog zelf. Met behulp van anatomie en de kennis van eerdere wetenschappers kon hij beginnen uit te leggen hoe licht het oog binnenkomt. Hij beweerde dat de lichtstralen gefocust zijn, maar een daadwerkelijke verklaring van hoe het licht op de achterkant van het oog werd geprojecteerd, wachtte tot 1604. Zijn stelling werd duidelijk gemaakt door het licht van een camera obscura, honderden jaren vóór de recente ontwikkeling van de fotografie.
Het zevendelige Book of Optics heeft het denken in verschillende disciplines enorm beïnvloed, van visuele perceptietheorie tot de aard van perspectief in middeleeuwse kunst, zowel in het oosten als in het westen, gedurende meer dan 600 jaar. Verschillende latere Europese wetenschappers en zijn collega's waren polymeren, van Robert Grossetti en Leonardo Da Vinci tot René Descartes, Johannes Kepler en Isaac Newton, in zijn schulden. In feite staat het Ibn Al Haytham Effect for Optics naast het Newton Effect met dezelfde titel, dat 700 jaar later werd gepubliceerd.
De vertaling van het Book of Optics had een grote impact op Europa. Hieruit konden Europese wetenschappers later apparaten bouwen die de apparaten van Ibn al-Haytham nabootsten, en begrepen hoe licht werkte. Hieruit zijn belangrijke zaken zoals brillen, vergrootglazen, telescopen en camera's ontwikkeld.
Natuurkunde werd een aparte wetenschap toen vroegmoderne Europeanen experimentele en kwantitatieve methoden gebruikten om te ontdekken wat nu wordt beschouwd als de wetten van de natuurkunde.
Belangrijke ontwikkelingen in deze periode zijn onder meer de vervanging van het geocentrische model van het zonnestelsel door het Copernicaanse model van het zonnestelsel, wetten die de beweging van planetaire lichamen regelen, gedefinieerd door Johannes Kepler tussen 1609 en 1619, op het gebied van telescopen en observationele astronomie door Galileo Galilei in de 16e en 17e eeuw, en de ontdekking van Isaac Newton en de eenwording van de universele wetten van beweging en zwaartekracht die zijn naam zullen dragen.
General articles - 08HO
HOME SITE
Aanvullende snelle informatie over de inhoud van de huidige pagina
John Philoponus 'kritiek op de principes van de Aristotelische fysica diende als inspiratie voor Galileo Galilei, Galileo werd in zijn werk veelvuldig aangehaald toen hij beweerde dat de Aristotelische fysica gebrekkig was. In de dertiende eeuw na Christus ontwikkelde Jean Bredan, een leraar aan de Faculteit der Letteren van de Universiteit van Parijs, het concept van impuls. Het was een stap in de richting van moderne ideeën van immobiliteit en momentum.
Geleerden uit de islamitische tijd hebben de aristotelische fysica geërfd van de Grieken en tijdens de islamitische Gouden Eeuw hebben ze deze verder ontwikkeld, vooral met de nadruk op observatie en vooropgezet denken, en de ontwikkeling van vroege vormen van de wetenschappelijke methode.
De meest opvallende innovaties waren op het gebied van optica en visie, die voortkwamen uit het werk van vele geleerden zoals Ibn Sahl, Al-Kindi, Ibn Al-Haytham, Al-Pharisi en Avicenna. Het meest opmerkelijke werk was het Book of Optics, geschreven door Ibn al-Haytham, waarin hij categorisch het oude Griekse idee van visie weerlegde, maar ook met een nieuwe theorie kwam. In het boek onderzoekt hij het fenomeen camera obscura (een duizend jaar oude versie van de gaatjescamera) en gaat hij dieper in op het functioneren van het oog zelf. Met behulp van anatomie en de kennis van eerdere wetenschappers kon hij beginnen uit te leggen hoe licht het oog binnenkomt. Hij beweerde dat de lichtstralen gefocust zijn, maar een daadwerkelijke verklaring van hoe het licht op de achterkant van het oog werd geprojecteerd, wachtte tot 1604. Zijn stelling werd duidelijk gemaakt door het licht van een camera obscura, honderden jaren vóór de recente ontwikkeling van de fotografie.
Het zevendelige Book of Optics heeft het denken in verschillende disciplines enorm beïnvloed, van visuele perceptietheorie tot de aard van perspectief in middeleeuwse kunst, zowel in het oosten als in het westen, gedurende meer dan 600 jaar. Verschillende latere Europese wetenschappers en zijn collega's waren polymeren, van Robert Grossetti en Leonardo Da Vinci tot René Descartes, Johannes Kepler en Isaac Newton, in zijn schulden. In feite staat het Ibn Al Haytham Effect for Optics naast het Newton Effect met dezelfde titel, dat 700 jaar later werd gepubliceerd.
De vertaling van het Book of Optics had een grote impact op Europa. Hieruit konden Europese wetenschappers later apparaten bouwen die de apparaten van Ibn al-Haytham nabootsten, en begrepen hoe licht werkte. Hieruit zijn belangrijke zaken zoals brillen, vergrootglazen, telescopen en camera's ontwikkeld.
Natuurkunde werd een aparte wetenschap toen vroegmoderne Europeanen experimentele en kwantitatieve methoden gebruikten om te ontdekken wat nu wordt beschouwd als de wetten van de natuurkunde.
Belangrijke ontwikkelingen in deze periode zijn onder meer de vervanging van het geocentrische model van het zonnestelsel door het Copernicaanse model van het zonnestelsel, wetten die de beweging van planetaire lichamen regelen, gedefinieerd door Johannes Kepler tussen 1609 en 1619, op het gebied van telescopen en observationele astronomie door Galileo Galilei in de 16e en 17e eeuw, en de ontdekking van Isaac Newton en de eenwording van de universele wetten van beweging en zwaartekracht die zijn naam zullen dragen.
No comments:
Post a Comment